การเมืองใช่งานอดิเรก
นั่งอ่านดราม่าที่ กรรมกรไซเบอร์ และ การผลักดันนโยบายตามระบอบประชาธิปไตย โดย mk เจ้าเก่า
- เป็นอะไรที่น่าสนใจ แนะนำให้อ่าน
- ไม่รู้ว่าสองอันนี้มันเกี่ยวกันไหม ถ้าเกี่ยว ไอ้การที่จะแค่แลกเปลี่ยนความคิดเห็นในเรื่องนโยบายสาธารณสุขกัน แล้วถึงขั้นไล่ให้ไปตั้งพรรคการเมือง มันก็คงจะเกินไป แต่นั่นเป็นเรื่องของการถกเถียง สนทนา ก็ว่ากันไป
- แต่ก็มีมุมมองที่น่าพิจารณา ในแง่ของแนวคิดที่ว่าอยากได้อะไรก็ตั้งกลุ่มตั้งพรรคของตัวเองไป lobby เอา
- ซึ่งผมตั้งข้อสังเกตว่า ถึงแม้มันจะมีส่วนจริง แต่ดูเหมือนมันจะเป็นการดูถูกอาชีพนักการเมืองกันไปหน่อยไหม
- ในอุดมคติแล้วนักการเมืองควรจะเป็นอาชีพจริงๆ เป็นอาชีพที่มีเกียรติ และคนที่จะเป็นต้องมีความสามารถในการบริหาร และต้องเสียสละ ไม่ใช่ว่าใครก็เป็นได้ หรือเปล่า
- พรรคการเมืองควรจะมีอุดมการณ์และแนวคิดในการบริหารประเทศ มีมุมมองที่กว้างขวางทั้งในระดับประเทศและระดับโลกนะ
- กล่าวคือ ตัวตั้งต้องเป็นประเทศ ส่วนการจะมีแนวคิดที่ไปทางด้านใดด้านหนึ่ง อันเนื่องมาจากหรือไม่เนื่องมาจากการสนับสนุนโดยกลุ่มย่อย ข้างใดข้างหนึ่ง ก็เป็นไปได้
- แต่เมื่อมีการขัดแย้งกันระหว่างตัวตั้งกับกลุ่มสนับสนุนแล้ว ตัวตั้งคือประเทศจะต้องเป็นหลัก
- ไม่ใช่ว่าตั้งพรรคแค่เพื่อปกป้องผลประโยชน์ของกลุ่มตนเอง, อาชีพอะไรก็ไปเป็นนักการเมืองได้
- ผมเคยอ่านหนังสือเขียนโดยนาวิกโยธินอเมริกันที่รอดมาได้จากอัฟกันขณะที่เพื่อนในหมู่ตายเรียบ มีประโยคนึงเขาพูดว่า ในฐานะนาวิกโยธินสหรัฐเขาจะปฏิบัติตามคำสั่งของประธานาธิปดี หรือ Chief of State ของเขา ไม่ว่าคนนั้นจะเป็นใคร มาจากพรรคไหน แม้จะต้องแลกด้วยชีวิตก็ตาม เพราะเขาเชื่อว่าประธานาธิปดีของเขาทำเพื่อประเทศของเขาจริงๆ
- แล้วเราเชื่อโดยบริสุทธิ์ใจกันไหม ว่านายกรัฐมนตรีของประเทศไทยแต่ละท่าน ทั้งปัจจุบัน และที่ผ่านๆ มา ทำเพื่อประเทศของเราจริงๆ ไม่ใช่เพื่อแค่กลุ่มของตน?
ความคิดเห็น