วิกฤตไม่เป็นโอกาส #2

ต่อเนื่องจาก post ที่แล้ว

ขอขยายความว่า สิ่งที่ผมเสนอ ชัดๆ คือ

ให้มีการสร้างสภาพแวดล้อมที่เหมาะสม อันจะก่อให้เกิดธุรกิจบริการออนไลน์ของไทยที่แข่งขันได้กับยักษ์ใหญ่ต่างชาติ

ระยะเวลาการคงสภาพแวดล้อมดังกล่าว ไม่นาน ประมาณ 3-5 ปี

ผลลัพธ์ที่คาดหวัง
  • มีธุรกิจบริการออนไลน์ของไทยมาเข้าร่วมช่วงต้นโครงการสัก 20 บริการ
  • เมื่อจบโครงการ มีเหลือรอดไปแข่งขันได้ในระดับโลกสัก 3 บริการ ก็น่าพอใจแล้ว
ผมไม่ได้เสนอให้ ภาครัฐเอาเงินภาษีประชาชนมาพัฒนาบริการเองนะครับ ไม่ว่าจะทำเอง หรือ ตั้งงบจ้างทำ แบบนั้นคงอยู่รอดอยาก หมดเงินก็หมดกัน

ผมไม่ได้เสนอให้ เลือกเอกชนรายใดรายหนึ่งมาลงขันเงินให้ทำ เพราะมันจะไม่เกิดการแข่งขัน ต้องให้รอดจากการแข่งขันด้วยตัวเอง ขอแค่สภาพแวดล้อมในการแข่งขันให้เค้าแข่งได้ก็พอ

ผมแค่เสนอให้ภาครัฐ หรือ สมาคมธุรกิจใหญ่ๆ ร่วมกันสนับสนุนให้เกิดสภาพแวดล้อมดังกล่าวนี้

ตัวอย่างของสิ่งที่อยากให้มีในสภาพแวดล้อมนี้ ก็คือ ภาครัฐและองค์กรเหล่านั้นจะสนับสนุนธุรกิจที่อยู่ในโครงการ โดยจะเลือกใช้บริการก่อน บริการต่างชาติ เช่น

  • จะโปรโมตสนับสนุนให้ลูกค้ารวมถึงบุคลากรของตนเอง ใช้ บริการของไทย แค่ มือถือทุกเจ้า สนับสนุนก็เหลือแหล่ครับ เช่น ตั้งราคาแพ็กเกจที่ใช้บริการเหล่านี้ ถูกกว่า แพ็คเกจ facebook, youtube, LINE
  • รวมเอาลิงค์ไอค่อนบริการเหล่านี้ ติดไปบนมือถือที่ตนเองจำหน่าย แค่นี้ ผู้ใช้ที่ไม่ได้อะไรมาก ก็กดสิ่งที่ติดมากับเครื่อง ก็โอเคแล้ว
  • เลือกลงโฆษณา หรือ สนับสนุนทางการเงินในรูปแบบใดๆ กับบริการเหล่านี้ก่อน ที่จะไปลงกับบริการต่างชาติ
  • ด้านกฎหมาย ให้มีการช่วยเหลือด้านภาษีแก่องค์กรที่ลงโฆษณากับบริการเหล่านี้ อาจจะเป็นรายจ่ายคิดได้ 1.5 เท่าอะไรทำนองนี้ เพื่อให้เค้าเลือกลงก่อนที่จะไปลงก่อนบริการต่างชาติ
  • วาระแห่งชาติ ให้คนไทยร่วมกันสร้างเนื้อหาในบริการเหล่านี้ ในส่วนที่เกี่ยวกับองค์กรของท่าน แทนที่จะเอาไปใส่ในบริการต่างชาติ

แค่นี้ก็เหลือแหล่แล้วครับ ไม่จำเป็นต้องทุ่มเงินลงไปให้ใครแต่อย่างใด แค่มีพันธะสัญญาต่อกันว่า

พวกมึงทำนะ แล้วพวกกูจะใช้

แค่นั้นเอง นะครับ

ต่อความเห็นที่ว่า คนไทยจะทำได้เหรอ ผมเชื่อว่าทำได้ครับ คนไทยเก่งๆ มากมาย ไปเป็นพลังสมองและพลังกายให้ต่างชาติอยู่ก็มาก แค่ยังไม่มีเวทีให้เค้าได้ช่วยชาติ ก็ยังต้องเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง มีอะไรให้ทำก็ต้องทำไปก่อน

ต่อความเห็นที่ว่า ทำไมต้องไปเสนอให้คนโน้นคนนี้ทำ ทำไมไม่ทำเอง คือ ผมมองว่ามันเป็นงานใหญ่ ที่ไม่สามารถทำได้สำเร็จลำพัง SME รายสองรายน่ะครับ มันต้องมีเจ้าภาพที่มีปากมีเสียงจำนวนหนึ่ง ที่มาช่วยกันสร้างวาระ และสัญญาว่าจะใช้

สิ่งที่ทำเองได้ บริษัทฯ ผู้เขียนทำอยู่แล้วครับ บริการอย่าง Longdo Map แผนที่ออนไลน์สัญชาติไทย ทำมา 10 ปีแล้ว แนวคิดคล้ายๆ Google Maps คือ ผู้ใช้ทั่วไปใช้ฟรี แล้วไปหารายได้เอาจากลูกค้าองค์กร

ทำเพราะอยากให้มีบริการแผนที่ออนไลน์ที่เป็นของไทยๆ ทั้งดุ้นสักราย โดยคิดง่ายๆ ว่ามันคงจะไม่ดีต่อประเทศนัก ถ้าบริการระดับฐานรากอย่างแผนที่นี้มีแต่ผู้ให้บริการต่างชาติ ทั้งในเรื่องความมั่นคงและอื่นๆ

ซึ่งที่ผ่านมาก็หนักหนาสาหัสมาก คู่แข่งระดับโคตรใหญ่ทั้งนั้น ระดับโลก ระดับนานาชาติ เรียกได้ว่าไม่เห็นทางรอดเลย ก็ต้องเรียนว่ายังทำอยู่ได้ครับ ไม่ได้ขาดทุนด้วย (ขอขอบคุณลูกค้าทุกท่าน แฮ่ๆ) โดยไม่ได้มีแต้มต่อ และ สภาพแวดล้อมที่เอื้อให้เรามีแต้มต่อในการแข่งขัน แต่อย่างใด

ดังนั้น ถ้าสำหรับบริการ IT ที่เสนอข้างต้น ถ้ามีแต้มต่อให้บริการไทยหน่อย คิดว่าไปรอดอยู่แล้วครับ ให้โอกาสคนไทยด้วยกันเถิด

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

คุณเป็นผู้นำหรือผู้ตาม?

ขับรถในประเทศไทยอันตรายที่สุด

พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒